Krajowe Stowarzyszenie „Inny Autyzm”

Granice zespołu Aspergera są bardzo nieostre, pokrewne zaburzenia to m.in.

• • autyzm wysokofunkcjonujący WFA,
  • hiperleksja,
  • zaburzenie semantyczno-pragmatyczne,
  • upośledzenie zdolności niewerbalnego uczenia się,
  • reaktywne zaburzenie przywiązania,
  • ADHD,
  • i wiele innych rzadkich zespołów

ich prawidłowa diagnoza i rozróżnianie mogą sprawiać problemy w wielu indywidualnych przypadkach.
Dlatego nierzadko, potocznie określa się mianem zespołu Aspergera wszystkie relatywnie łagodne zaburzenia rozwoju, gdzie głównym problemem jest nieumiejętność nawiązywania kontaktów społecznych

Najczęściej wymienia się zespół sześciu głównych kryteriów diagnostycznych ?Gillbergów? z 1989 r., obejmujących aspekty, które nie zostały wymienione w DSM-IV czy ICD-10.

Są to:

1. 1. zaburzenia interakcji społecznej, nieumiejętność lub brak chęci współpracy w grupie,
   2. zaburzenia mowy i języka (opóźniony rozwój, powierzchownie perfekcyjny język ekspresyjny, sztywna i pedantyczna mowa, nietypowa prozodia i charakterystyka głosu, uszkodzenie zdolności rozumienia języka ? przede wszystkim znaczeń przenośnych i ukrytych)
   3. zawężone, specjalistyczne zainteresowania, połączone czasem z obsesyjnym zainteresowaniem jedną dziedziną,
   4. zachowania powtarzalne, rutynowe, niezmienne,
   5. trudności w komunikacji niewerbalnej (ograniczone gesty, skąpa ekspresja twarzy, dystans fizyczny, zachwianie rozumienia bliskości do innej osoby, kłopoty z kontaktem wzrokowym),
   6. niezdarność ruchowa (nie zawsze).

Kryteria te pomagają odróżnić ZA od np. zaburzeń osobowości czy emocji. Może się zdarzyć, że osoba spełniająca warunki opisane w DSM-IV czy ICD-10 nie spełni kryteriów Gillbergów, zwłaszcza pod względem zaburzeń w rozwoju języka (co najmniej trzy z wymienionych są konieczne do potwierdzenia diagnozy ZA).